در شبيه¬سازي رواناب يک حوضه،‏ به دليل تغيير اقليم،‏ عدم قطعيت¬هاي مختلفي بر نتايج نهايي تأثير مي¬گذارند و با ناديده گرفتن هريک از آنها از اعتبار نتايج کاسته مي¬شود. همچنين در نظر نگرفتن عدم قطعيت¬هاي مرتبط با مباحث تغيير اقليم در مطالعات،‏ مي¬تواند نتايج غير واقعي و غير کاربردي را به تصميم¬گيرندگان تحميل کند. در اين تحقيق سعي شده است كه تأثير عدم قطعيت مربوط به مدل‌هاي شبيه¬سازي بارش-رواناب و مدل‌هاي AOGCM بر رواناب حوضه قره-سو در دوره 2069-2040 ميلادي تحت سناريوي انتشار A2 از مجموع سناريوي SRES بررسي شود. در اين راستا از 9 مدل AOGCM-AR4 شامل CCSM3،‏ CGCM3،‏ CSIRO Mk3،‏ GFDL CM2.1،‏ GISS E-R،‏ HadCM3،‏ ECHAM5،‏ MIROC-med،‏ PCM و 2 مدل مفهومي بارش- رواناب IHACRES و SIMHYD استفاده شد. ابتدا دو مدل¬ بارش- رواناب براي دوره پايه 2000-1971 واسنجي و صحت¬يابي شد . سپس با کوچک کردن مقياس داده¬هاي اقليمي 9 مدل منتخب AOGCM-AR4 براي منطقه مطالعاتي و معرفي آن¬ها به مدل‌هاي بارش-رواناب،‏ محدوده تغييرات دما،‏ بارش و رواناب حوضه در دوره 2069-2040 تحت سناريوي A2 مشخص شد. نتايج نشان مي¬دهد که در نظر گرفتن عدم قطعيت مربوط به مدل‌هاي AOGCM و مدل‌هاي هيدرولوژي باعث تعيين دقيق¬تر تغييرات رواناب در منطقه مطالعاتي مي¬شود.